Upp og niður

Það er svo erftitt að losna við smá niðursveiflu ef maður fær ekki frið til að láta hana ganga sinn gang. Helgin var þess vegna frekar strembin hjá mér. Hundspottið mitt sem verið hefur lasið undanfarið ákvað að þegar hitinn lækkaði og hann hresstist, þá mætti hann vaða yfir okkur mannfólkið á heimilinu. Úff púff, þvílík frekja og læti. Hann var að vísu líka eitthvað kvalinn greyið og vældi í tíma og ótíma svo að ég fékk lítið að sofa.
Svefn er einmitt mjög mikilvægur þegar maður er að berjast við dökka pytti. Þess vegna hef ég verið aðeins lengur en þurfti að komast upp úr þessu drasli.

En það er nú allt til bóta. Og það sem hjálpar hvað mest er að ég er byrjuð á verklegu námi fyrir mótorhjólaprófið og vá hvað það er gaman!!! Ég er náttúrulega búin að bíða með þetta í nokkur ár núna og halda dellunni niðri með valdi. Þannig að núna þegar spennunni var sleppt er ég alveg í skýjunum og get ekki beðið eftir næsta tíma :)
Ég ætla sko að hjóla og hjóla og hjóla í sumar!!!!

Sem sagt, niðursveiflan á leiðinni upp og hjólalífið blasir við :)